Wpływ ekranów na rozwój małych dzieci jest negatywny. Przekonaj się, że warto dbać o to, by maluchy nie miały zbyt wcześnie dostępu do telewizji i smartfonów.
Mózg dziecka rozwija się bardzo intensywnie. Szczególnie istotne dla jego rozwoju są pierwsze trzy lata życia dziecka, dlatego warto dbać o to, by maluch miał styczność z odpowiednimi bodźcami. Bardzo istotne jest nie tylko zapewnienie mu możliwości rozwoju (np. podsuwanie książeczek i zabawek dostosowanych do wieku dziecka), ale też ograniczanie czynników, które negatywnie wpływają na rozwój jego mózgu. Jednym z bardzo często wymienianych szkodliwych bodźców jest oglądanie przez dziecko telewizji i korzystanie ze smartfonów.
American Academy of Pediatrics podkreśla, że telewizja, smartfony i komputery negatywnie wpływają na dzieci poniżej 2 roku życia. Lekarze nie znaleźli żadnych pozytywnych efektów oglądania telewizji czy korzystania ze smartfonów przez dzieci poniżej 2 lat.
Jak podkreślają lekarze, mózg dziecka do około 18 miesiąca życia nie jest w stanie stwierdzić, że obrazy przedstawione na ekranie telewizora czy smartfona nie są rzeczywistością. Wyobraź sobie, że oglądasz przy dziecku film, w którym ktoś bije inną osobę – dziecko może mieć wrażenie, że to dzieje się tuż obok niego, widzi krzywdę i wydaje mu się ona całkowicie realna. Dlatego tak ważne jest, by nie tylko nie włączać małym dzieciom bajek, ale też by nie oglądać telewizji w ich obecności, gdyż bierne oglądanie może także wyrządzić sporo szkód.
Mózg składa się z dwóch półkul. Prawa część mózgu odpowiada za odbiór i przetwarzanie bodźców dźwiękowych i obrazowych. Lewa półkula odpowiada z kolei za odbiór oraz tworzenie języka (mowę).
Jeśli pozwalamy małemu dziecku na oglądanie telewizji, zabawę wieloma zabawkami, które wydają dźwięki i w dodatku często są wyposażone w migoczące światło, to jego mózg otrzymuje zbyt wiele bodźców prawopółkulowych. Nie otrzymuje za to wystarczającej ilości bodźców lewopółkulowych, a to powoduje zaburzenia prawidłowego rozwoju mowy. Efekty tego są widoczne w funkcjonowaniu malucha od razu, jak i w przyszłości, gdyż dziecko mimo sprawnego narządu słuchu nie będzie potrafiło w prawidłowy sposób przetwarzać wypowiadanych do niego komunikatów (np. usłyszy, że wołamy je do domu, ale nie zakoduje, co mówimy).
Brak wystarczającej ilości bodźców lewopółkulowych powoduje też upośledzenie neuronów zwierciadlanych, które pełnią w naszym życiu istotną rolę, gdyż są odpowiedzialne m.in. za rozumienie emocji innych osób oraz za empatię. Bardzo łatwo jest się domyślić, że dziecko, które boryka się z takimi problemami, ma też trudności w nawiązywaniu kontaktów z rówieśnikami i dorosłymi.
U dzieci, które oglądają telewizję, stwierdza się też częściej problemy ze wzrokiem. Maluchy korzystające z telewizji dużo czasu spędzają na kanapie i mają mniej ruchu, dlatego pojawiają się u nich wady postawy, a nierzadko też nadwaga lub otyłość. Dużo lepszym rozwiązaniem jest pozwolenie dziecku na swobodną zabawę. Nawet zabawa pokrywkami od garnków (które mają kształt, fakturę, wydają dźwięki podczas uderzania nimi o siebie, więc dzieje się jakaś interakcja) przyniesie dziecku więcej korzyści, niż spędzanie czasu przed ekranem telewizora czy smartfona.
Zdj. główne: zhenzhong liu/unsplash.com
